Πότε ισχύει το απαγορευτικό απόπλου και ποια η ιστορία του
Πολλές φορές διαβάζουμε ότι σε ισχύ βρίσκεται το απαγορευτικό απόπλου στα λιμάνια του Πειραιά, της Ραφήνας και του Λαυρίου, λόγω των θυελλωδών ανέμων που πνέουν σε ολόκληρη σχεδόν τη χώρα.
Έχετε όμως αναρωτηθεί τι σημαίνει ο όρος απαγορευτικό απόπλου και πως υπολογίζεται; Υπάρχει και ολόκληρη ιστορία που πολλοί από εμάς δεν γνωρίζαμε.
Η θάλασσα μπορεί να φαίνεται πολλές φορές ήρεμη και γαλήνια, ωστόσο κρύβει μέσα της το κίνδυνο αν υπάρχει άγνοια.
Μετά τη ναυτική τραγωδία του «Ηράκλειον» θεσπίστηκε στη Ελλάδα το μέτρο για το απαγορευτικό απόπλου, «λόγω δυσμενών καιρικών συνθηκών».
Το απαγορευτικό απόπλου έκτοτε ισχύει μόνο για επιβατηγά και οχηματαγωγά πλοία που ταξιδεύουν με την ελληνική σημαία. Αξιοπρόσεκτο είναι το γεγονός πως το απαγορευτικό απόπλου ισχύει μόνο για τα ελληνικά δεδομένα.
Σε όλα τα υπόλοιπα κράτη, την ευθύνη για την αναχώρηση ενός πλοίου κάτω από άσχημες καιρικές συνθήκες, την έχει μόνο ο πλοίαρχος του καραβιού. Αυτός εκτιμά τις δυνατότητες του πλοίου, τις καιρικές συνθήκες και αποφασίζει.
Παράλληλα, με τη θέσπιση του απαγορευτικού απόπλου, το 1968, βάσει νόμου, τέθηκε σε λειτουργία και ο Θάλαμος Επιχειρήσεων ΥΕΝ.
Η υπηρεσία αυτή δημιουργήθηκε με σκοπό την «αντιμετώπιση έκτακτων περιστατικών ασφαλείας της ναυσιπλοΐας και τη διάσωση κινδυνευόντων στη θάλασσα»
Απαγορευτικό απόπλου: Πως δημιουργήθηκε η κλίμακα μποφόρ
Η κλίμακα επινοήθηκε το 1806 από τον Ιρλανδό Ναύαρχο και υδρογράφο Φράνσις Μποφόρ (Francis Beaufort), προκειμένου να τυποποιηθεί η περιγραφή των καιρικών συνθηκών και να διευκολυνθεί η συνεννόηση των ναυτιλλομένων.
Ο Μποφόρ ήταν επικεφαλής της υδρογραφικής υπηρεσίας του αγγλικού ναυτικού και επινόησε μια απλή κλίμακα δεκατριών βαθμών (0-12) για την εμπειρική μέτρηση των ανέμων, βασισμένη αρχικά στα αποτελέσματα που είχε ο άνεμος στα πανιά ενός αγγλικού πολεμικού πλοίου: από τον άνεμο που μόλις αρκούσε για την ώθησή του, έως «αυτόν που κανένα πανί δεν μπορεί να αντέξει».
Η χρήση της κλίμακας είχε καθιερωθεί στα ημερολόγια των πλοίων κατά το 1830, ενώ υιοθετήθηκε ως έγκυρη το 1835 από το πρώτο Διεθνές Μετεωρολογικό Συνέδριο των Βρυξελλών.