Αυλωνάρι νέα: Πριν δεκάδες χρόνια τέτοια εποχή, ήταν ανοιχτές οι πόρτες και τα παράθυρα του κτιρίου.
Μέσα ήταν δεκάδες άτομα που δούλευαν και ζούσαν με αξιοπρέπεια τις οικογένειές του. Εκεί μεγάλωσαν γενιές και γενιές μιας και ήταν το μοναδικό για εκείνα τα χρόνια για πολλά χωριά της Νότιας Εύβοιας. Εκεί μεγάλωσαν γενιές και γενιές. Τα νέα ήταν ευχάριστα για το λιοτρίβι στο Αυλωνάρι μιας και η πελατεία του ήταν πολύ μεγάλη.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ:
Αυτή η ιστορία από το ασανσέρ θα σε κάνει να δακρύσεις
Δες τι βγήκε κάποτε μέσα από την θάλασσα της Εύβοιας!
Χαμός στον ουρανό στο Αλιβέρι. Δείτε τι εμφανίστηκε κάποτε
Αυτό το πουκάμισο λένε ότι σαγηνεύει τις Ευβοιώτισσες
Το κτίριο αυτό ήταν λιοτρίβι και ήταν το χρηματιστήριο της περιοχής μιας και το 80% των κατοίκων είχε εκεί τις ελιές του.
Τα χρόνια πέρασαν, μπήκε λουκέτο και το κτίριο δυστυχώς είναι ετοιμόρροπο.
Δείτε φωτογραφία από το λιοτρίβι στο Αυλωνάρι
Αυτά ήταν τα λιοτρίβια κάποτε
Το Λιοτρίβι, είναι παλιά λέξη για το ελαιουργείο. Στο λιοτρίβι, σύμφωνα με το wikipedia.org, ο βασικός μηχανισμός ήταν οι μυλόπετρες: Συνήθως κυλινδρικές ή σπανιότερα κωνικές πέτρες, μία έως τέσσερεις, που κυλίονται κυκλικά πάνω σε επίπεδη επιφάνεια αλέθοντας τις ελιές. Συνήθως η άλεση γίνεται μέσα σε κλειστό χώρο που ονομάζεται Κόθρος.
Μέσα στον Κόθρο αδειάζεται ο ελαιόκαρπος τον οποίο πολτοποιούν οι πέτρες περιστρεφόμενες. Πολύ παλιά, η κίνηση περιστροφής των πετρών γίνονταν με ζώα, συνήθως γαϊδούρια ή άλογα, αργότερα με μηχανικά μέσα. Όταν ο πολτός ήταν έτοιμος, (κατά την κρίση των υπευθύνων) μεταφερόταν σε ειδικά σακιά που λέγονταν μουτάφια ή τσόλια. Αυτά τοποθετούνταν σε πιεστήριο με κοχλία, κοινώς «βίδα», που τα πίεζε και έτσι έβγαινε το λάδι. Η βίδα περιστρεφόταν χειρονακτικά. Αργότερα χρησιμοποιούνταν υδραυλικά πιεστήρια.