Συνήθως το απόγευμα, ο παπάς αγιάζει τα σπίτια ενώ υπάρχει και συγκεκριμένη χρονική στιγμή όπου πίνεται ο μεγάλος αγιασμός
Κατά το έθιμο, ο παπάς του χωριού περνά από σπίτι σε σπίτι και το αγιάζει ενώ παράλληλα ο μεγάλος αγιασμός πρέπει να χρησιμοποιηθεί την κατάλληλη χρονική στιγμή.
Το πρωί, γυρνώντας από την εκκλησία, μια γυναίκα από κάθε σπίτι, έπαιρνε στάχτη από το τζάκι και έριχνε στις τέσσερις γωνίες του σπιτιού, για να φύγουν οι καλικάντζαροι.
Ο παπάς περνάει από τα σπίτια και κάνει ένα μικρό αγιασμό ανήμερα των Φώτων. Στις μεγάλες πόλεις ο παπάς μπορεί να περάσει και το απόγευμα.
Ο Μεγάλος Αγιασμός στη χώρα μας έχει και την έννοια του καθαρμού, του εξαγνισμού των ανθρώπων.
Κάθε χρόνο γιορτάζονται τα Θεοφάνεια που είναι η μεγάλη γιορτή του Χριστιανισμού, σε ανάμνηση της βάπτισης του Ιησού Χριστού στον Ιορδάνη ποταμό από τον Άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο.
Ο Μεγάλος Αγιασμός προτείνεται από τους πνευματικούς σε κάποιες περιπτώσεις, όπου ο εξομολογούμενος έχει πέσει σε κάποιο αμάρτημα και δεν έχει ευλογία να κοινωνήσει. Του προτείνει να νηστέψει και να πιει αγιασμό.
Ο Αγιασμός δεν αντικαθιστά την Θεία Κοινωνία, η οποία είναι το υπέρτατο δώρο του Θεού στον άνθρωπο.
Σύμφωνα με τους Πατέρες της Εκκλησίας για να πιούμε τον Μεγάλο Αγιασμό απαιτείται μονάχα να μην έχουμε φάει ή πιεί από τις 12.00 τα μεσάνυχτα μέχρι εκείνη την ώρα. Τον μεγάλο αγιασμό τον πίνουμε ανήμερα των Θεοφανείων.